Precies een jaar geleden schreef ik mij in bij de Kamer van Koophandel, dus vandaag is een mooi moment om terug te blikken op mijn eerste jaar als zzp-er. En dan niet op de randvoorwaardelijke zaken; daarover staat al genoeg in mijn vorige blogs. Nee, nu wil ik reflecteren op de inhoudelijke kant.

De eerste drie maanden van het jaar was ik nog directeur van Kenniscentrum Leiden, algemeen secretaris van VACO en van BIPAVER en niet-uitvoerend bestuurder van het bedrijfstakpensioenfonds voor de banden- en wielenbranche. Per 1 februari werd ik ook bestuurder bij Pensioenfonds Kappers en nam ik plaats in de commissies Pensioen & Communicatie en Risicomanagement. Ik volgde bij SPO de module communicatie op B-niveau en kon het geleerde in direct in praktijk brengen.

Vanaf 1 april eindigde mijn dienstverband bij Kennicentrum Leiden en vervielen ook mijn functies bij VACO en BIPAVER. Al na enkele weken kreeg ik mijn eerste opdracht: adviseren over de governance structuur van een landelijk praktijkopleidingscentrum. Verder besteedde ik veel tijd aan solliciteren, wat mij een functie opleverde in de Raad van Toezicht van Stichting Westelijke Tuinsteden. Een koepel van 16 basisscholen in Amsterdam Nieuw-West, met ruim 5.000 leerlingen en 600 medewerkers. 

Om deze en toekomstige toezichtfuncties goed te kunnen vervullen, begon ik in september aan het Programma voor Commissarissen en Toezichthouders van de Erasmus Universiteit. Een stevige opleiding, met een stevig deelnemersveld en zeer inspirerende docenten. 

De zomermaanden verliepen relatief rustig, maar daarna werd het gaandeweg drukker. Voor Pensioenfonds Kappers werd ik voorzitter van de stuurgroep die de transitie naar een nieuwe uitvoeringsorganisatie begeleidt, wat een hele opgave is. Ook kwam – dankzij Versterking – een mooie opdracht op mijn pad op het gebied van strategische samenwerking tussen twee brancheorganisaties, het onderwerp waarop ik promoveerde in 2011. 

En in december werd ik aangesteld als procesmanager voor de totstandkoming van een uitgebreide producentenverantwoordelijkheid in de textielsector. Op het snijvlak van brancheorganisaties en de circulaire economie, dus precies waar mijn hart ligt. Met nog een derde opdracht die start in januari hoef ik mij voorlopig allerminst te vervelen, zoveel staat vast!